budamaq

budamaq
f.
1. Ağacın, kolun quru və ya artıq budaqlarını kəsmək, ya qısaltmaq. Yaz gələndə ağacları budayırlar ki, yaxşı inkişaf etsin.
2. məc. Döymək, vurmaq, əzişdirmək. Məhlim, bizi sən yaratmısan? – deyə əlinə tüpürüb, çomaqnan ala Mahmudu yıxılanacan budadı. «Qaçaq Nəbi». Əgər səni bu məzhəbdə görərlər; Yerbəyer budayıb əzər, ağlarsan. M. V. V.. // məc. Öldürmək, doğramaq, kəsmək. Qəmzən qılınc çəkib budar da məni; Başın üçün qoyma bu darda məni. M. P. V.. Qəza tutdu, qədər məni budadı; Ağlatdı dostları, güldürdü yadı. A. Ə..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dallamağ — (İmişli) budamaq, ağacın budaqlarını kəsmək. – Bı ağajdarı da dalla …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • daramax — I (Bakı, Çənbərək, Kürdəmir, Mingəçevir) məc. dalınca danışmaq. – Bilmirəm mə:m nəyim artıxdı, mə:m nəyimi darıyıllar (Kürdəmir); – Parax Mühərnən Ziyaddın öcəşif, haryessə <hara getsə> birbirin darıyır (Çənbərək) II (Gəncə, Tovuz) budamaq …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • nüyən — (Ağdaş, Xocavənd, Qubadlı, Naxçıvan, Oğuz, Şəki) bax nü:ən. – Hacı, əlli manat mənə əl tut, barama nüyənində verərəm (Naxçıvan); – Arpa nüyəni yetişdi (Şəki); – Ordan getdim Qaryagində üş nüyən işdədim (Xocavənd)  Nüyəndə eləməg (Şamaxı) –… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • dəhrə — f. 1) ağac doğramaq, budamaq və s. üçün işlədilən kəsici alət; 2) çapacaq; 3) ətdöyən, qiyməkeş …   Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • budalamaq — f. bax budamaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • budama — 1. «Budamaq»dan f. is. Budama bitkilərin boy atmasına güclü təsir edir. 2. is. məh. Paya, dəyənək; iri əl ağacı …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dəhrə — is. Ağac budamaq, yaxud çox qalın olmayan ağacları kəsmək üçün burnuəyri kəsici alət. Yox, əfəndim, bu məsələlərdə dəhrə ilə müharibəyə çıxmaq olmaz. N. N.. . . Abbas dəhrəsini və sicimini götürüb ayağa qalxdı. . S. S. A.. <Yusif> iti dəhrə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • kəsmək — f. 1. Kəsərti vasitəsilə bütövdən bir hissə ayırmaq; bölmək, parçalamaq. Çörəyi kəsmək. Ağacın budağını kəsmək. İpi kəsmək. – <Koroğlu> durnanın telindən bir dəstə kəsib, Eyvazın papağına sancdı. «Koroğlu». Mağaza sahibi iki arşın yarım… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qayçılamaq — f. Qayçı ilə kəsmək, qayçı ilə üzdən götürmək; qayçı ilə budamaq. Uşağın saçlarını qayçılamaq. Bağban ağacın quru budaqlarını qayçıladı. Qoyunun yununu qayçılamaq. – <Xortdan:> Bunu deyib, öz əli ilə Nəsrəddin şahın bığının qabağını… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • ərəvüş — is. dan. Budama, ağacların budağını kəsmə, yan yörəsini təmizləmə. Ərəvüş etmək – budamaq, budağını kəsmək, yan yörəsini təmizləmək. Ağacları ərəvüş etmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
… Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”